Cathérine Kools startte haar carrière als ‘het lief’ in Vaneigens, de traditionele en hilarische afsluiter van Man bijt hond. Inmiddels heeft ze als actrice een indrukwekkend cv, zingt ze regelmatig de sterren van de hemel en kookt ze de macrobiotische pannen van het dak met haar bedrijf Millefeuille. Een gesprek met een uiterst sympathieke dame over acteren, zuiverheid, balans, esthetiek, gefilterd water en onbetrouwbare fietsbanden in het hartje van haar thuishaven Antwerpen. Lees en voel u beter!
“Louter fijne herinneringen”
Je acteerdebuut was in Man bijt hond, inmiddels vijftien jaar geleden. Had je voordien al enige acteerervaring?
Cathérine Kools: Een beetje. Op mijn twaalfde had ik een rol in de musical Annie en dat beviel me uitstekend. Zingen, dansen, acteren… dat was duidelijk iets voor mij (lacht). Mijn zus zat destijds op de filmschool en via via kwam ik zo in enkele kortfilms terecht. Voor Vaneigens deed ik een auditie, werd aangenomen en ik heb dat 3 jaar lang met veel plezier gedaan. Ik heb nog steeds een goeie band met mijn toenmalige collega’s en louter fijne herinneringen aan die tijd.
Een echte acteeropleiding heb ik nooit gehad. Na mijn humaniora, waar ik schilderkunst en multimedia deed, studeerde ik productontwikkeling. Later kwam daar ook nog filosofie bij, maar die studies heb ik vanwege mijn acteercarrière niet kunnen afmaken.
Is er een acteerervaring waar je met extra veel plezier op terugkijkt?
Goh, niet noodzakelijk één in het bijzonder. Er zitten zoveel verschillende dingen bij. Elk had een andere sfeer en vroeg om een andere benadering. Bij Wittekerke (Cathérine speelde 3 jaar lang de rol van Lotte, red.) heb ik ontzettend veel geleerd. Dat was dag in dag uit acteren gedurende een lange periode. Heel intensief. Je zou kunnen stellen dat ik daar goed in het vak getraind ben.
Over mijn rollen in Firmin en Vermist was ik ook heel enthousiast maar dat geld eigenlijk voor alles waar ik mezelf in smijt hoor (lacht).
“Een zuivere basis”
Een van je andere passies is koken. Meer bepaald de macrobiotische keuken. Hoe ben je ermee in contact gekomen?
Mijn moeder had zich daar een tijdje mee bezig gehouden tot ik ongeveer een jaar of 4 was. Nadien is dat een beetje vergeten geweest eigenlijk. Een paar jaar geleden kreeg ik echter last van verschillende kwaaltjes: protesterende darmen en dergelijke.
Daarbij kwam dat ik een heel onregelmatig leven had, gecombineerd met een hele hoop stress.
Ik voelde dikwijls aan dat hetgeen ik at van grote invloed was op mijn weerstand en hoe ik me voelde. Kort daarna las ik ergens een folder over macrobiotiek, vond dat zeer interessant en schreef me in voor wat kooklessen. Ik was eigenlijk meteen verkocht. De smaak, de eenvoudige -maar erg lekkere- bereiding, de filosofie,..alles. Toen ik na een tijdje ook merkte dat ik effectief van mijn kwalen verlost werd, veel meer energie had en me gemotiveerder dan ooit voelde, wist ik zeker dat de macrobiotische keuken mijn ding was. Ik volg nog steeds diverse opleidingen, cursussen en stages en studeer inmiddels ook voor natuurvoedingstherapeute. Er valt altijd wel iets over bij te leren (lacht).
Wat is de essentie van macrobiotiek?
Dat het altijd goed is om te vertrekken vanuit een natuurzuivere basis. Zuiver water en zuiver zeezout zijn essentiële voedingsstoffen voor de mens. Verder natuurlijk biologische, onbewerkte groenten en ingrediënten. Vlees wordt door het lichaam erg moeilijk verteerd en valt dus eerder af te raden. Er zijn zoveel alternatieven die lekker zijn en onze behoeften kunnen vervullen.
Als je om je heen kijkt, zie je toch vaak mensen die lusteloos, moe en/of chagrijnig zijn. Vaak vanwege het werk, de toegenomen verantwoordelijkheden, dat soort dingen. Voeding lost niet al onze problemen op, maar je kan er wel de energie uit halen om al die dingen de baas te zijn.
Men legt wel regelmatig een verband tussen een maaltijd en het negatieve effect. Zo van: ‘als ik teveel frieten eet voel ik me vaak beroerd’ (lacht). Dat het ook in omgekeerde richting kan werken hoor je dan weer veel minder. Toch is het net zo eenvoudig. Goede voeding heeft direct een positief effect op je fysieke en mentale staat.
Vandaar je bedrijf Millefeuille?
Een succes?
“Zoek voor jezelf de juiste balans…in alles wat je wil doen.”
Je bent ook nog met muziek bezig. Dat drukke leven heb je toch niet alleen door je voeding in de hand?
Ik zing inderdaad nog in een coverband en maak ook eigen nummers. Wat ik eet zorgt er zeker voor dat ik veel helderder ben en meer gestructureerd kan werken. Rust en tijd voor jezelf nemen is echter minstens even belangrijk. Net als hoe je dingen ervaart en hoe je dingen aanpakt. Van thuis uit ben ik namelijk helemaal niet zo gedisciplineerd als je zou denken (lacht). Maar met de jaren gaat dat al een heel pak vlotter!
Ik heb bovendien de neiging om me overal voor 200% voor in te zetten en ik lever niet graag half werk af. Die drukte ervaar ik als iets positiefs. Het zijn allemaal dingen die ik heel graag doe.
Toen ik vijf jaar geleden met macrobiotiek startte, had ik wel het gevoel dat het goed was om even wat afstand van het acteren te nemen. Zo kon ik hier echt mee aan de slag gaan en voorkomen dat ik te veel hooi op mijn vork nam. Onlangs voelde ik dat de liefde voor het acteren weer naar de voorgrond trad. Mensen vragen me vaak: ‘maar Cathérine, zou je je niet beter op één ding concentreren?’. Ik zou echter niet anders willen. Ik wil mijn interesses graag blijven combineren en dat lukt op dit moment prima. Wel heb ik er voor gezorgd dat ik nu een werkplek elders in de stad heb. Een zogenaamde coworking space. Als je van huis uit werkt, ben je toch veel sneller afgeleid en dan is het goed om je heil elders te zoeken.
Rust vinden, zuivere voeding, je dromen waarmaken…het hangt echt allemaal samen. Het gaat om het vinden van de juiste balans.
Ik neem aan dat je ook bewust met het milieu omgaat?
Natuurlijk. Je moet dat weliswaar inpassen in je eigen leven. Ik heb inderdaad een fiets, waarvan de banden het overigens geregeld laten afweten (lacht). Voor mijn werk is een auto wel tamelijk onmisbaar. Ik neem ook graag de trein maar het gebeurt me meermaals dat de rijtijden niet helemaal aansluiten op mijn dagindeling (lacht). Als ik ‘s avonds om 23u de laatste trein vanuit Rotterdam gemist heb na een opleidingsdag, sta ik wel eens te vloeken. Ik probeer er dus het beste van te maken en net zo bewust met het milieu om te gaan als met mezelf.
Nog een voorbeeld: zoals ik al zei vind ik zuiver water heel belangrijk. Ik woon echter op de achtste verdieping en sleurde vroeger dus ganse bidons water naar boven. Glazen flessen waren, met alle respect, niet echt haalbaar. Dat euvel heb ik intussen opgelost door een waterzuiveringsinstallatie aan te schaffen. Kan ik iedereen aanraden trouwens. Het enige wat die filter doorlaat is de watermolecule op zich. Veel zuiverder kan je je leidingwater niet hebben en het verbruikt bovendien niet eens stroom!(lacht).
De belangrijkste ingrediënten voor Catherine Kools
- Miso – zoute en aromatische pasta. Gemaakt van sojabonen & rijst en/of gerst. De mineralenrijkdom en de bijzondere darmstimulerende samenstelling (eiwit en zetmeelontbindend enzym) maken het tot een echt preventiemiddel.
- Kuzu – zetmeel afkomstig van de wortel van de kuzuplant. Wordt gebruikt als bindmiddel en herstelt de darmwand. Al sinds de oudheid een hoofdbestanddeel voor plantaardige, medicinale bereidingen.
- Ume (ook wel ‘Umeboshi’) – een soort gedroogde abrikoos. Bevordert de opname van calcium en andere mineralen en stimuleert de spijsvertering. Een essentiële schakel in ons immuunsysteem.
