Bart De Ridder en Gerlind De Roover, respectievelijk lay-outer en uitbaatster van kledingzaak Harlekijn in Heist-op-den-Berg zijn beiden rond de vijftig. In gezelschap van hun al even vrolijke viervoeters Slimmeke en Pimmeke geven ze Visita hun mening over enkele algemene, doch heel belangrijke thema’s.
De inhoud van ons bord
Bart: Gerlind is van kindsbeen af al vegetariër. Zelf eet ik nog geregeld een stukje vlees of vis omdat ik het lekker vind. Desondanks kan ik zeker ook erg genieten van een vegetarische maaltijd en ben ik me absoluut bewust van de ecologische voetafdruk van vlees.
Gerlind: Vroeger hielden mijn ouders me altijd vijf Belgische frank voor op voorwaarde dat ik m’n vlees op at. Ik heb er nooit aan toegegeven (lacht). Ik vond het toen al zo erg voor die dieren en als je nagaat welke invloed het eten van vlees op het milieu heeft, ben ik er nu dubbel zo blij mee. Bart: Je moet bedenken dat er voor het voeden van al dat vee liters water en hectaren landbouwgrond wordt gebruikt. Het kan dus geen kwaad eens na te denken over wat er op je bord ligt. Maar goed, ik lust al eens een stukje vlees, waarvan geregeld wat aan de honden wordt afgestaan (lacht).
Gerlind: Verder koop ik vooral biologische groenten en fruit. Dat vind ik heel belangrijk.
Groene dingen – Milieu en energie
Gerlind: We sorteren alles en groente-afval verdwijnt als compost. In onze tuin of we geven het aan de kippen en eenden. Als je geen tuin hebt wordt het natuurlijk lastiger. Niet elke gemeente voorziet in het ophalen van je organisch afval.
Bart: We houden ook rekening met de hoeveelheid verpakking bij aankopen. Ik vind het verbazingwekkend als ik het aantal zakken plastiek en pmd zie die sommige mensen maandelijks voor hun deur zetten. Vaak ligt het ook een beetje aan de winkels. Sommige producten vind je vaak per drie stuks of meer verpakt terwijl je die evengoed afzonderlijk in je winkelkarretje zou kunnen laden. Ik weet dat het ervoor zorgt dat klanten dan meer stuks ineens kopen, maar die omverpakkingen zorgen voor extra afval.
Gerlind: in de winkel vragen we aan klanten bij hun aankoop altijd of ze een tas bij hebben. Ze krijgen er uiteraard ééntje als dat niet het geval is maar het gebeurt zo dikwijls dat ze vier tassen bij zich hebben, daar zelf niet bij stilstaan en gewoon een nieuwe aannemen. Ik vind het geen kwaad kunnen hen daar dan vriendelijk op attent te maken. Vroeger deed ik bijvoorbeeld een actie waarbij klanten een korting kregen als ze hun tas terug meebrachten. Dat werkte meestal prima. Soms krijg ik wel vreemde blikken hoor. Alsof we te gierig zouden zijn om hen een plastic zak te geven (lacht).
Bart: We gebruiken ook zoveel mogelijk ecologische schoonmaakproducten. Minder autorijden gaat me vaak niet zo goed af, vooral om praktische redenen dan.
Gerlind: Ik maak in Antwerpen, waar veel van mijn leveranciers zitten, wel vaak gebruik van de stadsfietsen. Een fantastisch initiatief! Dan neem ik de trein, pak een fiets uit de rekken en ga zo overal langs. Je kan per keer betalen of een abonnement nemen zoals ik. Voor amper € 35 per jaar staat er een fietsje voor je klaar!
Bart: Wat energie betreft heb ik voor zonnepanelen gekozen. Ik vond dat een zware investering en heb er ook voor geleend, maar ik ben er nu blij mee. Na pakweg 7 jaar is je aankoop terugverdiend dus het was het absoluut waard. Wel had ik het aantal panelen afgestemd op ons toenmalige energieverbruik. Destijds 3000 kWh per jaar. Toen we later onze diepvriezer inruilden voor een minder stroomvretend exemplaar kwam dat ineens op nog maar 2200 kWh! Minpunt was dat we uiteindelijk dus een (duur) zonnepaneel teveel hadden. Een goede raad: reduceer eerst je stroomverbruik tot het minimum en ga dan pas over tot aanschaf van je zonnepanelen.
Onder de mensen
Gerlind: aan sociaal contact geen gebrek als je een winkel uitbaat (lacht). Ik kom ook graag onder de mensen en doe graag iemand een plezier.
Bart: we zijn allebei heel positief en sociaal ingesteld. Zelf ben ik ook lid van LETS. Dat staat voor ‘Local Exchange and Trading System’ en is een vereniging, ondertussen bijna wereldwijd, waarbij mensen goederen en diensten met elkaar ruilen. Het verschil is dat je elkaar waardeert met een soort bonnetjessysteem. Bijvoorbeeld: iemand komt je gras maaien, je waardeert hem met een bonnetje en die persoon kan daarmee bij een ander lid, ik zeg maar wat, zijn haar laten knippen.
Bij een gewone vriendendienst bestaat bijvoorbeeld de kans dat je wel hulp krijgt maar dat je jezelf nadien schuldig voelt omdat je niet echt een kwaliteit of talent bezit waar de ander iets aan heeft. Op deze manier circuleert het tussen meerdere personen en is er altijd wel iemand die jouw hulp zal kunnen gebruiken. Het is bovendien een systeem dat de sociale samenhang bevordert. Je leert veel nieuwe mensen kennen en je krijgt er veel voldoening van.
Gerlind: Uiteindelijk kan je met een beetje goede wil en collegialiteit altijd wel een manier vinden om de samenleving draaiende te houden. Los van hoe de economie er aan toe is. LETS is daar een prachtig voorbeeld van. Het laat zien dat er ook zonder geld mogelijkheden zijn om iets voor elkaar te doen.
Bart: Samengevat zijn we eigenlijk best goed bezig hé? (lacht)
Ecotips van Bart en Gerlind
- Voorkom op de eerste plaats afval, sorteer daarna de rest. Dat scheelt tijd, geld en houdt de afvalberg beperkt
- Zorg voor een eigen tas als je boodschappen doet of gaat shoppen. Beperk het gebruik van plastic.
- Als je erover denkt te investeren in zonnepanelen : reduceer je energiefactuur tot een minimum en koop in functie daarvan je installatie. Je doet geen onnodige en/of onvoorziene (erg dure) kosten en ook hier weer altijd beter voor de leefomgeving.
